एक होऊ चला!

जागवाया सदा अस्मितेला, एक होऊ चला आज सारे

शोषकांची गुलामी झुगारा, कोठडीची तोडा बंद दारे||

नम्रता ही मनी, देही ताठा, ठेवूनिया जगी वावरावे

दुष्ट अन्याय हा संपवाया, सत्य न्यायाशी हृदयी धरावे

ध्येय गाठावया अंगिकारू, धैर्य, विश्वास सातत्य सारे|

दोष देणे फुका हा कुणाशी, नसे नीती खऱ्या मानवाची

स्नेह राखू जरी अंतरात, परी करू खांडोळी नीचतेची

नांदुया बांधवाच्याप्रमाणे, हे सामर्थ्य मनी बाणवा रे|

धर्म, रुढी, प्रथा गैर ज्या ज्या, दूर सारा मना बोचणाऱ्या

उन्नतेला नेई सुजनांना, कवटाळूया अशा वंद्य साऱ्या

काळजाशी अशी काळीजे ही, जोडण्याशी सदा धडपडू रे|

जागविण्या समाजास येथे, झिजणे होते महामानवाचे

बलिदानामुळे या वीरांच्या, हे अस्तित्व रे बहुजनांचे

ऋण मानावयाशी तयांचे, विचाराशीच त्या आचरा रे|

 मनोज बोबडे