शब्द सांगाती सर्वदा!!

देव-देवतांच्या आधारे — फलज्योतीष्याचे बळ सारे | दुकान थाटून बसले कोणी — स्वतःस श्रेष्ठत्तम जाणोनी | गुलाम होईल ऐशा ज्ञाना — जनतेमध्ये पसरविताना | लाज मुळी मानसी न काही — फक्त हित अपुलेच पाही |     किती आजवर केले भाकीत — वेळ ती येता बसले झाकीत | भाकीत खोटे ठरते जेव्हा — करी सारवा-सारव तेव्हा | भीती कशाला जनी पसरवी — स्वतःस का ते असे घसरवी | खोटे-नाटे सांगून येथे — घरी तुंबडी भरून नेते | मुर्ख जाणोनी जनतेला का — देत चालले सदाच धोका | सुज्ञ येथली जनता होता — सुख-दुःखाच्या करती बाता | त्या आधारे बसते घोकीत — श्रद्धा अपुली असते राखीत | शब्दमय जंजाळाचे ते — जनतेवरती जाळे टाकते | निराश इथली भोळी जनता — शरण जातसे हा हा म्हणता | अज्ञानाची हीच परिणती — अशी घडविते सदा अवनती | व्हा व्हा जनहो जागे आता — नको राहणे मागे आता | कुठवर राखावे भोळेपण — स्वत्व आपुले इथे गमावून | अस्मितेची कास धरा रे — बाणेदार हे जीणे करा रे | कशास पोथी हवी खुळी ती — जी देते जीवनाला गळती | आणिक त्यांचा कशास मक्ता — शोषित जाईल तुमच्या रक्ता |