गझल
शोधून सार पाहिले ते दार-दार पाहिले
कित्त्येक माणसास रे मी थंडगार पाहिले
रे वंद्य तुझे दिव्य ते फ़क़्त पुस्तकामध्ये
वागताना सामोरी किती विखार पाहिले
जेत्यास येथल्या कुणी विचारती, ना पाहती
मात झालेल्याच मी गळ्यात हार पाहिले
ना कोणत्याच राहिला तो स्नेहभाव मानसी
फ़क़्त द्वेषाचेच येथे आरमार पाहिले
आभाळ भाळ रंगले, त्या तेज तारकांमुळे
हा भास- 'त्याच' शोधकाने आरपार पाहिले
(त्याच=खगोलशास्त्री, संशोधक)
गे बाळगू कशास मी, हे वेदने, तमा तुझी!
पाषाण हृदयीच मी आजार फार पाहिले
-मनोज बोबडे
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा