तुझ्या अभंगाने, दिली ज्ञान दृष्टी|
बघावया सृष्टी, सकाळ ही||
आणिक दिधले, विवेकाचे बळ|
कारण सकळ, शोधावया||
देव-देवतांचे, विकृत प्रकार|
करावया दूर, बोललासी||
अर्थ पुराणाचे, रुचले ना तुज|
सारले सहज, दूर तया||
नको गुरु मंत्र, आणि शिष्य शाखा|
तुझा सर्व लेखा, सांगताहे||
शब्दो-शब्दी तुझ्या, विज्ञान अथांग|
करुनी दे संग, अभ्यासासी||
येईल सहज, जो जो तुजपाशी|
साज विवेकाशी, चढे त्याच्या||
-मनोज बोबडे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा