शुक्रवार, ३० डिसेंबर, २०११

पाऊलखुणा

माझ्या वेशितले ढग
जाम पळवितो वारा
तुझ्या गावात ग सखे
आज पावसाच्या धारा

गार पावसाच्या सरी
तुझ्या गावात पडती
गंध मातीतले वास
अश्रू आमचे ढाळती

सुक्या ढेकुळात जीव
आज कोंडून मरती
शिवारात गावकूस
तुझ्या जळात झुरती

तुझ्या वागण्याची रीत
शुभ पाउलाच्या खुणा
आज कळेल आम्हाला
जेव्हा पेटेल वणवा

आता रंग आभाळाचे
माझ्या नयनात दाटे
तुझ्या नसण्याचे नभ
माझ्या डोळ्यात ओथंबे

माझ्या संचितात रित्या
कोण कोरेल अक्षर
गाववेशीत शोधतो
ओल्या पावसाची सर्

किशोर कवठे 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

  आत्ता जरा इथून पुढे आत्ता जरा इथून पुढे झोकात चालू!  वरिष्ठांच्याही योग्य त्या धाकात चालू!  धाऊ पडू, पुन्हा उठू, रडू, हसू, गाऊ  शंभरात, हज...