पाऊलखुणा

माझ्या वेशितले ढग
जाम पळवितो वारा
तुझ्या गावात ग सखे
आज पावसाच्या धारा

गार पावसाच्या सरी
तुझ्या गावात पडती
गंध मातीतले वास
अश्रू आमचे ढाळती

सुक्या ढेकुळात जीव
आज कोंडून मरती
शिवारात गावकूस
तुझ्या जळात झुरती

तुझ्या वागण्याची रीत
शुभ पाउलाच्या खुणा
आज कळेल आम्हाला
जेव्हा पेटेल वणवा

आता रंग आभाळाचे
माझ्या नयनात दाटे
तुझ्या नसण्याचे नभ
माझ्या डोळ्यात ओथंबे

माझ्या संचितात रित्या
कोण कोरेल अक्षर
गाववेशीत शोधतो
ओल्या पावसाची सर्

किशोर कवठे 

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

ऐक जरा साजणे...

ऐका जरा साजणे ये जरा समीप ये  दाव काळजास माझ्या लाघवी ते रुप ये  संपला तो शोध आता संपली आहे प्रतीक्षा  उभय काळजास करू परस्परांनुरुप ये  नव्या जगात जाऊया हात हाती घेऊनि  नव्या नभी भरारण्या घेऊ चल झेप ये  हव्याहव्याशा सखे तुरुंगवासाची सजा  प्रीत गुन्ह्याची सदा भोगू जन्मठेप ये कुठे हे जग पाहणे पून्हा जीवास लाभणे  ह्या नव्या जगातला आनंद घेऊ खूप ये -मनोज बोबडे (2005)
अधिक वाचा

तुझ्यामुळे

इमेज
बाबा तुझ्यामुळे हे धन्य इमान झाले तुझ्यामुळेच 'मानी' हे वर्तमान झाले वर्जू कुणास आता हृदयी कुणास घेऊ बालिश प्रश्न सारे माझे गुमान झाले तरवार विवेकवादी तुझी अम्हा मिळाली हाताळता तीयेशि पिळणे किमान झाले मानव प्रेम आता परमोच्च मानतो मी ते भेदभाव सारे कास्पटा  समान झाले आम्हा थिटीच होती ती वितभर दुनिया आता हे मालकीचे बघ आसमान झाले मनोज बोबडे (व्हीलचेअर मधून)
अधिक वाचा

सांप्रत व्यवस्थाचित्र रेखाटणारी कविता-“दिवस निरुत्तर येतो”

इमेज
जागतिकीकरणामुळे माणसाचे जीवन अत्यंत गतिशील झाले आहे.समाज सातत्याने बदलत असतो, हे सत्य कुणालाही नाकारता येत नाही. खोट्या प्रतिष्ठेची झालर भालावर बांधून, माणूस शाश्वत मूल्यांना मुठमाती देण्यात धन्यता मानतो. मानवी मनाचं उद्ध्वस्तीकरण प्रत्येकाच्या नजरेत सलत आहे. समाजाच्या स्तरिकरणाचा विचार केल्यास उच्च स्तराद्वारे निम्न स्तराचे शोषण होत आहे. उपेक्षितांच्या, वंचितांच्या जाणिवा चित्रकाराच्या कुंचल्याने लेणीरूप होतात तर कवीच्या शब्दाने महाकाव्य! ज्यांनी आयुष्याला तप्त तव्यावर शेकले असेल त्यांचा कलात्मक आविष्कार ‘आम आदमी’च्या संवेदनेचं प्रातिनिधिक रूप असत. उपरोक्त संदर्भात तादात्म साधेल असे समकालीन व्यवस्थाचित्र नाविन्यपूर्ण व समृध्द भाषाशैलीने कवी ‘किशोर मुगल’ यांनी ‘दिवस निरुत्तर येतो’ या कवितासंग्रहात अभिव्यक्त केले आहे.    कवी ‘किशोर मुगल’ संपूर्ण महाराष्ट्राला परिचित असलेले एक ‘चंद्रपुरी गझलकार’आहेत. ’एकावन्न कविता माझ्याही’ हा त्यांचा पूर्वप्रकाशित कवितासंग्रह! ’मराठी माय बोली’ कवितेच्या कार्यक्रमाचे एक सभासद. अलिकडेच ९ व्या मराठा साहित्य संमेलनात[चंद्रपूर] संमेलनाध्यक्ष बाबा भा
अधिक वाचा