 |
| प्रतीकात्मक इमेज |
वर्षा ऋतू आया है
बारीश ने गीत गाया है
नभ के आंगण मे देखो
काली काली छाया है
चल राजू चल पिंटू चल
भिगते है पानी मे चल
बोट बनाते कागज की
और रेती के बंगले चल
चल बारीश से बात करे
दिनभर सारी रात करे
इस झुलसाती गर्मी पर
पानी का आघात करे
इस वर्षा के आने से
धरती के भिग जाने से
जंगल बन जाते है हरे
पानी को आजमाने से
-मनोज बोबडे
 |
| प्रतीकात्मक इमेज |
केली कोणी सांगा? मराठीची दैना l
प्रश्न हा जाईना, मनातूनी ll
बालकाचे मन, रमावयासाठी l
असे द्यावे पाठी, ओझे त्याच्या ll
शाळेला प्रथम, सांभाळावे जरा l
मग धडा खरा, शिकवावा ll
मातृभाषेलाच, आधी ते प्राधान्य l
मग भाषा अन्य, सांभाळावी ll
-मनोज बोबडे
 |
| प्रतीकात्मक छायाचित्र |
आत्ता जरा इथून पुढे झोकात चालू!
वरिष्ठांच्याही योग्य त्या धाकात चालू!
धाऊ पडू, पुन्हा उठू, रडू, हसू, गाऊ
शंभरात, हजारात नाही लाखात चालू!
जुनं ते सोनं म्हणू द्या म्हणतील त्यांना
अस्सलता स्वीकारत व्यर्थ टाकत कात चालू!
इथे आहे सगळेच, हाही चालू, तोही चालू
कोणाची नीती तर, कोणाची औकात चालू!
कित्येक जण निवडतात स्वार्थपूर्तीचेच रान
आपण तर मानवतेच्या, न्यायाच्या पिकात चालू!
-मनोज बोबडे (११ जाने २०१०)
 |
| छायाचित्र : सावंतवाडी पॅलेस |
हा रस्त्याने जाताना तिच्याकडे तिरप्या नजरेने पाहत स्मित करत मनात सुखावत होता. जगातले सर्वांग सुंदर, कोमलकांत दृश्य बघून तिचेही मन कमालीचे संतोष पावले. ती अलौकिक प्रेम कहानी अवघ्या १० सेकंदातच समाप्त झाली, चारच पावलावर 'इतका वेळ का लागला ग?' हा तिच्या नवऱ्याचा प्रश्न दोघांच्याही कानात शिरला तेव्हा!
 |
| प्रतीकात्मक छायाचित्र |
 |
२३ मे १९७५ रोजी झालेल्या लग्नाला २३ मे २०२५ रोजी ५० पूर्ण झाले.आई-बाबांच्या या पन्नासाव्या लग्नाच्या वाढदिवसानिमित्त लिहिलेली कविता. |
प्रतीकात्मक इमेज वर्षा ऋतू वर्षा ऋतू आया है बारीश ने गीत गाया है नभ के आंगण मे देखो काली काली छाया है चल राजू चल पिंटू चल भिगते है पानी म...
